We stuiten op blokkades van botsende overtuigingen, wereld- en mensbeelden. En ook botsende verhalen, bijvoorbeeld omtrent oorzakelijkheid van de huidige situatie. En daarmee stuiten we op ambivalenties, spagaten, discrepanties, blokkades, dilemma’s. (de mens is van nature ambivalent). Maar welk verhaal representeert dan het juiste? Wat is er nou eigenlijk aan de hand? Hoe kunnen we daar zo diep mogelijk in graven? Als we niet diep genoeg graven, weten we dan eigenlijk wel waar we tegen strijden?

Laten we zeggen: nou dat is niet zo moeilijk, we strijden tegen overshoot. Onze strijd is in de basis niet zo moeilijk: het terugdringen van overshoot, het gezamenlijk opbouwen van veerkracht, ons aanpassen. We doen wat we kunnen, ja er zit niets anders op dan doen wat we kunnen, individueel en collectief. Zelfs al zouden we niet bereiken dat we weer binnen die grenzen komen. Echter: niet weer terugkomen binnen die grenzen betekent dat gewoon doorgaat wat gaande is, ook al zouden we het weten te vertragen. En dan blijven we gewoon gaan in de richting gaan van toenemend onheil.