Opbouw en afbraak
Evolutionaire aanpassing gaat niet alleen gepaard met opbouw, groei en bloei, maar ook met afbraak, instorting, uitsterving. Het eerste betekent heil voor de bestaande organismen, het tweede betekent onheil.

De mens nu is dat specifieke organisme dat over zijn eigen schouder meekijkt, kan meekijken, naar wat zhij aan het doen is. Zo kan zhij behalve pret ook voorpret hebben, evenals tegenovergestelde affecten.

Dit laatste kan gezien worden in het licht en duister van de huidige ontwikkelingen. Zo zien we nu, vanwege deze dubbelstructuur, een diersoort spartelen op dubbele wijze. De mens is in verwarring en raakt meer en meer ontheemd in dit thuis, onze habitat, onze planeet. En daar heeft zhij voorgevoelens bij die zich op diverse manieren uiten, ook door Zandkopper te zijn. Terwijl ondertussen de ‘antropocene tijden’ zich steeds stelliger blijken te ontwikkelen.