Elke politieke leider die agressief zou handelen om het gebruik van FF met bijna 50% te verminderen, zoals vereist in 2030 zonder haalbare vervangers en een uitgebreid sociaaleconomisch herstructureringsplan, zou een economische en politieke ramp uitlokken.

De meeste landen zouden te maken krijgen met strikte rantsoenering van energie en de wereld zou naast lijden onder de toch voortdurende opwarming van de aarde die op de korte termijn in de pijplijn zit (zelfs met verdere uitbreiding van 'schone' elektriciteit), ernstig last krijgen steeds grilliger weer; ontoereikende energievoorziening; economische krimp; dalende inkomens; toenemende ongelijkheid en wijdverbreide werkloosheid; gebroken aanvoerlijnen, met name interstedelijk transport; falende landbouw; voedsel- en andere grondstoffentekorten; lokale hongersnoden en wereldwijde voedseltekorten; burgerlijke onrust; massamigraties en verlaten steden; geopolitieke chaos.  Vooruitkijkend zou de verwachte uitbreiding van 60% van steden (tegen 2050) niet kunnen plaatsvinden; het zou waarschijnlijk zelfs onmogelijk zijn om bestaande grote steden en megasteden te behouden. Waarheen met hun bestaande bevolking?

Wat is hier aan de hand? Snelle, beslissende actie zou de wereld zoals we die kennen vernietigen; inactiviteit zou de wereld zoals we die kennen kunnen vernietigen. Een benarde positie. Kunnen we spreken van een Fuiktijdperk? Klem tussen de dramatische gevolgen op de korte termijn en de nog dramatischer wordende gevolgen op de lange termijn?