De leefbaarheid staat onder grote toenemende druk. “De lat die we leggen” (het ethische aspect) is dat wat we aan twee kanten aan het doen zijn, de beide kanten vertonen een tegengestelde richting: aan de ene kant zijn we de boel aan het verslechteren, aan de andere kant doen we pogingen (ook niet veel meer dan dat) om het tij te keren. We weten wel aan welke kant momenteel de overmacht ligt. Onze ‘plichtkant’ voor het behoud van leefbaarheid in de betekenis van heilzaam kan daar vooralsnog niet tegenop, welke ethische pleidooien en oproepen daartoe ook worden gedaan. Hebben we recht op leefbaarheid in juridische zin? M.a.w.: kan de rechter dit afdwingen? En zo ja, hoe dan verder, praktisch gezien, wat betreft het ook daadwerkelijk de kop indrukken van de gaande overshootovermacht?