Stikstofuitspraak.
De rechter heeft gesproken en vervolgens wordt in de Nederlandse politiek het juridische zijnsaspect deels miskent. En als het aan sommige verantwoordelijke politici de kans krijgen, gewoon aan kant geschoven. Dit als voorbeeld, een minivoorbeeld slechts, analoog aan de totale klemmende klima-eco-overshootproblemen:
“Coalitiegenoot BBB wil zo snel mogelijk de wet aanpassen. PVV-leider Geert Wilders riep op X ook op tot een versoepeling van de regels en doelen.. “
Door 1 aspect van de werkelijkheid te miskennen (in dit geval het juridische) miskent men gewoon de totale volle werkelijkheid want die bestaat nou eenmaal alleen maar uit de samenhang van alle aspecten, elk met zijn eigen wetmatigheden. 1 aspect ‘doden’ dood alle aspecten doordat de (uiterst diffuse, multi-interpretabele) grenzen nog verder voorbij de overshootgrenzen worden opgerekt.
Een minivoorbeeld, zoals gezegd. Niet alleen omdat het maar een klein landje betreft, maar ook omdat het hier gaat over juridische wetten. Met het Parijsakkoord ligt dat toch anders. Landen worden geacht zich er aan te houden. Er worden daartoe voortdurend oproepen en pleidooien gehouden. Terwijl inmiddels wel blijkt dat dat 'middel' tekortschiet.
In hoeverre kan het juridisch worden afgedwongen?
Reactie plaatsen
Reacties