Gezien de ernst van de huidige ecologische crisis is de menselijke uitsterfelijkheid van een theoretische mogelijkheid tot een urgent praktisch probleem geworden. Maar wij mensen hebben de neiging langs deze mogelijkheid heen te leven of deze te ontkennen of er ons ambivalent tegenover te verhouden. Dit roept vragen op omtrent de aard van de mens, zijn plaats en rol op aarde en zijn kijk daarop. De discussie over de definitie en datering van het Antropoceen leert ons dat wat het ‘Antropoceen’ wordt genoemd, geen unieke aanvang heeft, maar een langdurig en heterogeen proces is, dat samenvalt met de geschiedenis van Homo Sapiens. het Antropoceen ondermijnt het onderscheid tussen natuurgeschiedenis en menselijke geschiedenis op radicale wijze.

Wat daarbij wellicht wenselijk is, is een nieuwe wijsgerige antropologie, een nieuw begrip van de veranderende plaats die de mens inneemt in het web van het leven, in de verbonden maar ook verschillende verhalen over de planeet Aarde.