Een overkoepelende term voor de huidige ontwikkelingen en omstandigheden op planetair en existentieel niveau is nuttig als onderscheid met Holocene omstandigheden. Holocene omstandigheden waren gunstig voor de mens en de meeste andere soorten, terwijl de huidige omstandigheden en ontwikkelingen dat in toenemende mate juist niet zijn. Een overkoepelende term is om deze reden gewenst, en het meest gangbare begrip is momenteel de term ‘Antropoceen’.

Een dergelijke term kan werken als een kapstok, of een paraplu waaronder - of een kader waarbinnen -, vele samenhangende ontwikkelingen zijn te benoemen, te differentiëren, te specificeren, te onderscheiden.

We hebben het dan over:

- antropogene ecologische overshoot

- planetaire grenzen

- grenzen aan de groei

- ecologische voetafdruk

- de talloze symptomen die we vandaag de dag overal ter wereld zien, van biodiversiteitsverlies, klimaatverandering, verzuring van de oceaan, tot de verontrustende opkomst van nieuwe entiteiten zoals plastic en synthetische toxines en biochemische verandering

- de menselijke gedragscrisis (maladaptief gedrag)

- drijfveren van die gedragscrisis, waaronder economische groei; marketing; en pronatalisme.

- de daarmee samenhangende hefbomen van overshoot: consumptie, verspilling en bevolking.

- existentiële bedreigingen

- kantelpunten

- onomkeerbare feedbackloops

- de hardnekkigheid van de trends

- de oorzakelijkheidsketen van dit alles

- de fundamentele existentiële gevolgen van dit alles

-

Overshoot kan worden gedefinieerd als de menselijke consumptie van natuurlijke hulpbronnen in een tempo dat sneller is dan ze kunnen worden aangevuld, en afvalproductie die de verwerkingscapaciteit van de aarde overstijgt. Met het Antropoceen hebben we het over een polycrisis van voor de mens ongekende omvang.