het aardsysteem houdt de sporen vast die de diersoort mens achter laat. De mens verandert daarmee zijn eigen bedding  ofwel de voorwaarde waarbinnen hij functioneert, kan functioneren. Het Holoceen bood vanwege zijn klimatologische stabiliteit de mens een mogelijkheid tot relatief goed functioneren in de zin van groeimogelijkheden, en daar is volop met succes gebruik van gemaakt, via natuurlijke groeiprincipes. Het succesverhaal veranderde daardoor uiteindelijk in zijn tegendeel zonder dat deze soort dat in de gaten had.

Groeiprincipes leiden tot overshoot, tot op planetair niveau aan toe, bij afwezigheid van afdoende negatieve feedback. Die negatieve feedback staat nu voor de deur, want daaraan ontkomen kan de natuur, en daarmee ook deze diersoort, niet. Het blijft een wetmatigheid.

Het verhaal van de mens is het verhaal van technologie in samenhang met de richting naar overshoot. Het is een letterlijk lang verhaal met een historie van tienduizenden jaren of langer. Het Antropoceen roept daarmee vragen op voor de in de loop van de laatste eeuwen ontstane scheiding van natuur- en geesteswetenschappen.