Dweilen met de kraan open.
Mensen hebben hun omgeving voortdurend getransformeerd, hetzij voor voedsel, hetzij om die omgeving herbergzamer, veiliger en comfortabeler te maken. Hoewel dit mede door kapitalisme niet alleen tot natuurlijke maar ook tot tot overmatige consumptie heeft geleid, is en blijft dit basisprincipe natuurlijk gewoon gelden, ook onder Antropocene omstandigheden. We willen uiteraard nog steeds onze omgeving herbergzamer, veiliger en comfortabeler maken.
Doordat we tegelijk weet hebben van onze hachelijke toekomst, zitten we hierdoor in dilemma’s, spagaten, tegenstrijdigheden en vele belangentegenstellingen, waaronder die tussen de korte en de lange termijn. De symptomen hiervan zien we alledag om ons heen, en bespeuren we vast ook wel in onszelf.
Dit maakt dat we dweilen met de kraan open, omdat ons gedrag, hoewel we anders zouden wensen, nog steeds leidt tot toenemende planetaire overshoot.
Zitten we klem? Jawel meneer, mevrouw, we zitten klem. We kunnen dit tijdperk met recht het Fuiktijdperk noemen.
Reactie plaatsen
Reacties