Dooyeweerd ontleedt onze totale ervaringswerkelijkheid zeer nuttig en zinvol in meerdere aspecten waaronder een pystisch aspect (religieus in brede zin: onderliggende opvattingen, overtuigingen, geloof, grondmotieven, - meestal niet expliciet gemaakt) en een analytisch aspect. Daar kunnen we ons bewust van zijn voor wat betreft de verscheidenheid aan reacties en (mis)communicatie.

Het pystisch aspect leent zich niet echt voor (tegen)argumenten en al helemaal niet voor peer-reviewed wetenschapsmethoden. Het is dus wel handig om dat in het achterhoofd te houden bij discussies over het Antropoceen. En daarbij het onderscheid steeds proberen te maken of iemand vanuit zijn overtuigingen, geloof, grondmotieven debatteert of vanuit het wetenschappelijke, te onderzoeken, te hypothetiseren, analytische aspect.

Het zal vast vaak door elkaar lopen zonder dat we ons daar bewust van zijn. Dus: hoe ontrafelen we dat al tijdens een debatproces? We hebben er mee te maken.

Uiteindelijk is niet alles wetenschappelijk, logisch-analytisch te benaderen.