Het inzicht dat de mensheid zich in haar geschiedenis vooral als vernietiger heeft geprofileerd, brengt Roy Scranton in zijn boek ‘Learning to Die in the Anthropocene’ tot de conclusie dat de antropogene destructie van de planeet onomkeerbaar en onvermijdelijk is en dat leven in het Antropoceen vóór alles een oefening in (uit)sterven is. Dit boek is uitgebracht in 2015, we zijn nu tien jaar verder en ik vermoed dat de voortschrijding van de tijd en de trends laten zien dat zijn conclusie eerder te bevestigen dan te ontkennen valt.
Reactie plaatsen
Reacties